کد مطلب:152101 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:326
گفتار نخست
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین و الصلوة و السلام علی اشرف الانبیاء و خاتم المرسلین، سیدنا و مولانا ابی القاسم المصطفی محمد صلی الله علیه و آله و سلم و علی اهل بیته الاطهرین الانجبین، الهداة الغر المیامین لا سیما علی باب حكمة رب العالمین و باب حطة الذی من دخله كان من الامنین، مولانا و مولی الكونین، اباعبدالله الحسین علیه السلام و اللعن الدائم علی اعدائهم و مخالفیهم و منكری فضائلهم و مناقبهم و مدعی شؤونهم و مخربی شریعتهم اجمعین، من الیوم الی قیام یوم الدین، اللهم الذین حملوا الناس علی اكتاف آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم آمین آمین.
خداوند اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را كشتی نجات و چراغ هدایت قرار داده است، «ائمة الهدی و مصابیح الدجی و اعلام التقی» [1] «انما مثل اهل بیتی فی هذه الامه مثل سفینة نوح فی لجة البحر، من ركبها نجی و من تخلف عنها غرق» [2] ... «الفلك الجاریة فی اللجج الغامرة
یأمن من ركبها و یغرق من تركها» [3] .
اما در این میان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام مشعلی فروزان تر و كشتی شتابان تر در اقیانوس هراس ها و حیرت هاست. چراغی نور افشان كه بر اصحاب خود چنان روشنایی داد كه به مقام بلندی رسیدند و خود درباره ی آنها فرمود: «انی لا اعلم اصحابا اوفی و لا خیرا من اصحابی» [4] آنان آنچنان درخشنده گشتند كه شاه فرد عالم خلقت در قرون معاصر، حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه بر آنان سلام می دهند.
هدایت گری های حضرت زینب علیهاالسلام و امام سجاد علیه السلام در كوفه و شام و مدینه پرتوی از اشعه ی این مصباح هدایت بود. تا انقراض عالم هر كس راه سعادت و هدایت را پیدا كرد، وام دار این چراغ پرتو الهی است. این قیام از عاشورای سال شصت و یك هجری آغاز شد و در زمانی كه خدای حكیم فرمان دهد، به دست با كفایت حسین زمان، حضرت مهدی صاحب الزمان علیه السلام به فرجام خواهد رسید.
امام حسین علیه السلام خون خود را در راه خدا اهدا كرد، تا بندگان خدا را از بندگی غیر خدا نجات بخشد «و بذل مهجته فیك، لیستنقذ عبادك من الجهالة و حیرة الضلالة» [5] اما حكمت خدا بر آن قرار گرفته بود تا نتیجه ی آن قیام و شهادت و سلحشوری، در زمان ظهور حضرت امام زمان علیه السلام به بار بنشیند و بندگان خدا تحت لوای ایشان انقاذ شوند. «بمهدینا تقطع الحجج، فهو خاتم الأئمة و منقذ الامة و منتهی النور». [6] .
هنگامی كه لشكر سعادتمند پادشاه سریر عدالت، حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه به دنبال لوای نصرتش به راه می افتند، با فریاد «یا لثارات الحسین علیه السلام» به
جهانیان اعلام می دارند كه قیام حضرت مهدی علیه السلام نیز پرتوی از اشعه ی مصباح هدایت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام است.
از این رو به عنوان خاكساری و عرض توسل، به جمع آوری و دسته بندی قضایایی مستند، از آثار و بركات این مصباح هدایت الهی پرداختم و از دریای بیكران كرمشان تقاضا دارم كه در دنیا و آخرت ما را مشمول عنایات بی انتهایشان قرار دهند. اكنون به چند نكته پیرامون این نوشتار توجه كنید:
نكته ی اول: در این كتاب قضایای مختلف در موضوعهای جداگانه دسته بندی شده است و در پایان هر بخش، موضوع قضایایی كه به آن بخش مرتبط بوده اند، به صورت جدول تنظیم گشته است. هدف از این دسته بندی ها، دستیابی بهتر به قضایا برای سخنوران مذهبی - كثرالله امثالهم - بوده است؛ افرادی كه قضایای مختلفی را درباره ی یك موضوع بخوانند یا بشنوند، اعتقاد و باور آنها درباره ی آن موضوع مستحكم تر خواهد شد.
نكته ی دوم: با توجه به اینكه شیاطین انسی و جنی از دیرباز تاكنون، به بهانه های مختلف در دور ساختن مردم از درگاه رحمت واسعه ی الهی، تمام تلاش خود را به كار گرفته اند و هر از گاهی اشك و سوگواری و شفا و شفاعت را مورد هجمه قرار می دهند و با شبهه های كودكانه ی خود، ایتام اهل بیت علیهم السلام را به بی راهه می كشانند، موضوعهای مهمی چون زنده بودن امام حسین علیه السلام و توجه به ایشان به عزاداران و زوارشان و توفیق هدایت و توبه برای افرادی كه در راه امام حسین علیه السلام قدم گذاشته اند و بخشش آنان در عالم آخرت، بیشتر مورد توجه این نوشتار بوده است.
نكته سوم: در جمع آوری مطالب كتاب، غالب اصل قضیه از یك كتاب انتخاب شده است و سند آن قضیه از كتابهای دیگر در پاورقی ذكر شده است، ولی به اختلاف
اندك اسناد، تصریح نشده است.
در پایان از همه كسانی كه در مراحل جمع آوری و چاپ و نشر این كتاب همكاری می كنند، تشكر و قدرانی می نمایم، به ویژه از برادر بزرگوارم آقای محمد علی باقی كه پژوهش در برخی از منابع این نوشتار را بر عهده داشته اند، سپاسگزاری می كنم. امید آنكه خداوند همه ما را تا آخرین لحظه ی زندگی در راه راستین حضرت امام حسین علیه السلام ثابت قدم بدارد و این نوشتار را مورد توجه فرزند برومندشان حضرت بقیة الله ارواحنا فداه قرار دهد.
قم المقدسة
محمد رضا باقی اصفهانی
مهرماه 1380
الحمد لله رب العالمین و الصلوة و السلام علی اشرف الانبیاء و خاتم المرسلین، سیدنا و مولانا ابی القاسم المصطفی محمد صلی الله علیه و آله و سلم و علی اهل بیته الاطهرین الانجبین، الهداة الغر المیامین لا سیما علی باب حكمة رب العالمین و باب حطة الذی من دخله كان من الامنین، مولانا و مولی الكونین، اباعبدالله الحسین علیه السلام و اللعن الدائم علی اعدائهم و مخالفیهم و منكری فضائلهم و مناقبهم و مدعی شؤونهم و مخربی شریعتهم اجمعین، من الیوم الی قیام یوم الدین، اللهم الذین حملوا الناس علی اكتاف آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم آمین آمین.
خداوند اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را كشتی نجات و چراغ هدایت قرار داده است، «ائمة الهدی و مصابیح الدجی و اعلام التقی» [1] «انما مثل اهل بیتی فی هذه الامه مثل سفینة نوح فی لجة البحر، من ركبها نجی و من تخلف عنها غرق» [2] ... «الفلك الجاریة فی اللجج الغامرة
یأمن من ركبها و یغرق من تركها» [3] .
اما در این میان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام مشعلی فروزان تر و كشتی شتابان تر در اقیانوس هراس ها و حیرت هاست. چراغی نور افشان كه بر اصحاب خود چنان روشنایی داد كه به مقام بلندی رسیدند و خود درباره ی آنها فرمود: «انی لا اعلم اصحابا اوفی و لا خیرا من اصحابی» [4] آنان آنچنان درخشنده گشتند كه شاه فرد عالم خلقت در قرون معاصر، حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه بر آنان سلام می دهند.
هدایت گری های حضرت زینب علیهاالسلام و امام سجاد علیه السلام در كوفه و شام و مدینه پرتوی از اشعه ی این مصباح هدایت بود. تا انقراض عالم هر كس راه سعادت و هدایت را پیدا كرد، وام دار این چراغ پرتو الهی است. این قیام از عاشورای سال شصت و یك هجری آغاز شد و در زمانی كه خدای حكیم فرمان دهد، به دست با كفایت حسین زمان، حضرت مهدی صاحب الزمان علیه السلام به فرجام خواهد رسید.
امام حسین علیه السلام خون خود را در راه خدا اهدا كرد، تا بندگان خدا را از بندگی غیر خدا نجات بخشد «و بذل مهجته فیك، لیستنقذ عبادك من الجهالة و حیرة الضلالة» [5] اما حكمت خدا بر آن قرار گرفته بود تا نتیجه ی آن قیام و شهادت و سلحشوری، در زمان ظهور حضرت امام زمان علیه السلام به بار بنشیند و بندگان خدا تحت لوای ایشان انقاذ شوند. «بمهدینا تقطع الحجج، فهو خاتم الأئمة و منقذ الامة و منتهی النور». [6] .
هنگامی كه لشكر سعادتمند پادشاه سریر عدالت، حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه به دنبال لوای نصرتش به راه می افتند، با فریاد «یا لثارات الحسین علیه السلام» به
جهانیان اعلام می دارند كه قیام حضرت مهدی علیه السلام نیز پرتوی از اشعه ی مصباح هدایت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام است.
از این رو به عنوان خاكساری و عرض توسل، به جمع آوری و دسته بندی قضایایی مستند، از آثار و بركات این مصباح هدایت الهی پرداختم و از دریای بیكران كرمشان تقاضا دارم كه در دنیا و آخرت ما را مشمول عنایات بی انتهایشان قرار دهند. اكنون به چند نكته پیرامون این نوشتار توجه كنید:
نكته ی اول: در این كتاب قضایای مختلف در موضوعهای جداگانه دسته بندی شده است و در پایان هر بخش، موضوع قضایایی كه به آن بخش مرتبط بوده اند، به صورت جدول تنظیم گشته است. هدف از این دسته بندی ها، دستیابی بهتر به قضایا برای سخنوران مذهبی - كثرالله امثالهم - بوده است؛ افرادی كه قضایای مختلفی را درباره ی یك موضوع بخوانند یا بشنوند، اعتقاد و باور آنها درباره ی آن موضوع مستحكم تر خواهد شد.
نكته ی دوم: با توجه به اینكه شیاطین انسی و جنی از دیرباز تاكنون، به بهانه های مختلف در دور ساختن مردم از درگاه رحمت واسعه ی الهی، تمام تلاش خود را به كار گرفته اند و هر از گاهی اشك و سوگواری و شفا و شفاعت را مورد هجمه قرار می دهند و با شبهه های كودكانه ی خود، ایتام اهل بیت علیهم السلام را به بی راهه می كشانند، موضوعهای مهمی چون زنده بودن امام حسین علیه السلام و توجه به ایشان به عزاداران و زوارشان و توفیق هدایت و توبه برای افرادی كه در راه امام حسین علیه السلام قدم گذاشته اند و بخشش آنان در عالم آخرت، بیشتر مورد توجه این نوشتار بوده است.
نكته سوم: در جمع آوری مطالب كتاب، غالب اصل قضیه از یك كتاب انتخاب شده است و سند آن قضیه از كتابهای دیگر در پاورقی ذكر شده است، ولی به اختلاف
اندك اسناد، تصریح نشده است.
در پایان از همه كسانی كه در مراحل جمع آوری و چاپ و نشر این كتاب همكاری می كنند، تشكر و قدرانی می نمایم، به ویژه از برادر بزرگوارم آقای محمد علی باقی كه پژوهش در برخی از منابع این نوشتار را بر عهده داشته اند، سپاسگزاری می كنم. امید آنكه خداوند همه ما را تا آخرین لحظه ی زندگی در راه راستین حضرت امام حسین علیه السلام ثابت قدم بدارد و این نوشتار را مورد توجه فرزند برومندشان حضرت بقیة الله ارواحنا فداه قرار دهد.
قم المقدسة
محمد رضا باقی اصفهانی
مهرماه 1380
[1] مفاتيح الجنان، زيارت جامعه ي كبيره.
[2] اثبات الهداه، ج 1، ص 640، حديث 765.
[3] مفاتيح الجنان، اعمال مشتركه شعبان، صلوات شعبانيه.
[4] اسرار الشهادات دربندي، ج 2، ص 178.
[5] مفاتيح الجنان، زيارت امام حسين عليه السلام در روز اربعين.
[6] ميزان الحكمه، ج 1، ص 278، حديث 1166.